تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و ردیابی ژن‌های tetK ،ant(4)-Ia ، vanA،ermA در ایزوله‌های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جداشده از موارد کلینیکی در شهرکرد

زمینه و هدف: استافیلوکوک‌های کواگولاز منفی، یکی از عوامل مهم بیماریزای مقاوم به دارو در عفونت‌های بیمارستانی هستند. در این مطالعه الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در ایزوله‌های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جداشده از موارد کلینیکی در شهرکرد بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی – توصیفی، مقاومت آنتی‌بیوتیکی 80 ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین، سیپروفلوکساسین، اگزاسیلین، جنتامایسین، تتراسایکلین، اریترومایسین، کوتریموکسازول، ریفامپین، سفتازیدیم، سفالوتین، گلوکزاسیلین، ونکومایسین، سفالکسین و آموکسی‌کلاو مورد بررسی قرار گرفت. فراوانی ژن‌های tetK ،ant(4)-Ia ،vanA ،ermA در حضور پرایمرهای اختصاصی بررسی شد. یافته‌ها: در این مطالعه، بیشترین مقاومت نسبت به پنی‌سیلین (8/93%) و کمترین مقاومت نسبت به آموکسی‌کلاو (25/1%) بود. در بررسی ژنوتیپی، فراوانی ژن‌های tetK، ant(4)-Ia ،vanA ،ermA به ترتیب 66/66%، 80%، 50% و 47/90% گزارش شد. نتیجه‌گیری: با توجه به مقایسه درصدهای مختلف نتایج آنتی‌بیوگرام با آزمایشهای مشابه، باید توجه داشت تفاوت منطقه‌ای در نقاط مختلف دنیا، پاسخ‌های درمانی متفاوتی را نسبت به داروهای ضد‌میکروبی ایجاد می‌کند که ناشی از تفاوت‌های ژنتیکی افراد، تفاوت‌های ژنتیکی سویه‌ها و تفاوت در زمینه‌های دیگر است که بر این اساس، الگوهای درمانی مورد استفاده در نقاط مختلف؛ متفاوت و براساس ویژگی‌های خاص هر منطقه تعریف می‌شود.